-
1 succrēscō (sub-c-)
succrēscō (sub-c-) —, —, ere, inch, to grow from below, grow up: succrescit ab imo cortex, O.: per seque vident succrescere vina, i. e. to be supplied anew, O.—Fig.: non ille orator vestrae quasi succrescit aetati, arises by growing up under your influence: gloriae seniorum, i. e. to a share in, L. -
2 succresco
succrēsco (sub-crēsco), crēvī, crētum, ere, I) unten hervorwachsen, ordo pilorum succrescit, Cels. 7, 7, 8. – II) heranwachsen, nachwachsen, a) eig. u. übtr.: sagina succrescit, Sen.: ne quid fortuitum et agreste succrescat, quod necet segetem, Sen.: succrescit ab imo cortex, Ov.: nec patiantur herbam succrescere, Colum.: mores mali quasi herba irrigua succreverunt uberrime, Plaut. – übtr., per seque vident succrescere vina, Ov. met. 8, 680. – b) bildl., non enim ille mediocris orator vestrae quasi succrescit aetati, Cic. de or. 3, 230: se gloriae seniorum succrevisse, sei nachgereist, Liv. 10, 13, 7.
-
3 succresco
succrēsco (sub-crēsco), crēvī, crētum, ere, I) unten hervorwachsen, ordo pilorum succrescit, Cels. 7, 7, 8. – II) heranwachsen, nachwachsen, a) eig. u. übtr.: sagina succrescit, Sen.: ne quid fortuitum et agreste succrescat, quod necet segetem, Sen.: succrescit ab imo cortex, Ov.: nec patiantur herbam succrescere, Colum.: mores mali quasi herba irrigua succreverunt uberrime, Plaut. – übtr., per seque vident succrescere vina, Ov. met. 8, 680. – b) bildl., non enim ille mediocris orator vestrae quasi succrescit aetati, Cic. de or. 3, 230: se gloriae seniorum succrevisse, sei nachgereist, Liv. 10, 13, 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succresco
-
4 sub-crēscō
sub-crēscō see succresco. -
5 succresco
suc-crēsco, crēvī, crētum, ere1) расти под (чём-л.), внизу ( sub ordine pilorum alius ordo succrescit CC); вырастать ( ab imo O)2) нарастать, прибывать, восполняться ( vina per se succrescunt O)3) подрастать, созревать ( orator succrescit C) -
6 succresco
suc-cresco ( subc-), ĕre, v. inch. n., to grow under or from under any thing; to grow up (very rare).I.Lit.:B.sub ordine naturali pilorum (in palpebris) alius ordo succrescit,
Cels. 7, 7, 8:succrescit ab imo,
Ov. M. 9, 352:ne patiantur herbam succrescere,
Col. 4, 14, 2; cf.:mores mali, Quasi herba irrigua, succrevere uberrime,
Plaut. Trin. 1, 1, 9.—Transf., to grow up to any thing: toties haustum cratera repleri Sponte suā, per seque vident succrescere vina, to spring up, or be supplied anew, Ov. M. 8, 680.—II.Trop.: non enim ille mediocris orator vestrae quasi succrescit aetati, grows up after, succeeds, * Cic. de Or. 3, 61, 230:se gloriae seniorum succrevisse,
Liv. 10, 13, 17.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский